Slang als symbool

In het midden van de foto zie je de beroemde slangenzuil op het Hippodrooom te Istanboel

Deze slangenzuil is afkomsig van het orakel van Delfi. Stel je voor!!

Cobra

Het valt op hoe vaak je overal in Egypte afbeeldingen aantreft van een slang.

De giftige bek van de cobra zie je op alle beelden en afbeeldingen in de koningsgraven van de farao.

Ze zijn afgebeeld boven op zijn  hoofd. Kennelijk om zijn vijanden bang te maken.

Niet alleen op het hoofd van de farao kom je de slang tegen.

Ook op de wanden van de uitgestrekte rotsgraven kun je kolossaal grote afbeeldingen van slangen aantreffen.

Magische betekenis

De Egyptenaren geloofden in de magische betekenis van de slang.

De slang was het symbool van de kunst om de machten van dood en ziekte die het leven bedreigen te bezweren.

In het Hebreeuws is het woord slang afgeleid van een werkwoord dat bezweren, magiebedrijven betekent.

De slang was voor Israël echter het symbool van de godvijandige macht van Egypte.

Staf tegen de slang

Als Mozes naar Egypte geroepen wordt, moet hij de slang te lijf gaan.

In de Bijbel heeft de slang altijd een negatieve betekenis.

Hij is een glibber, een gladakker, een gluiper. Met  zijn gespleten tong zaait hij twijfel en tweedracht. Hij is dubbelzinnig.

Twijfelzaaier 

In het paradijs verschijnt hij al als de grote twijfelzaaier. Is het niet dat God gezegd heeft Twijfel komt trouwens ook van het woordje twee.

De slang en de draak, (de volgroeide slang) zijn in het eerste tot het laatste bijbelboek symbolen van de boze, de antigoddelijke macht.

Als Mozes naar Egypte geroepen wordt, moet hij weten dat het volk van God niet leeft van de magie, maar van de profetie.

De staf van het Woord

Niet van toverkunst, maar van het Woord. Dat Woord is als een staf, die ons wegwijs maakt, richting aangeeft. Mozes moet met zijn herdersstaf de magie, dat wil zeggen Egypte, te lijf.

De staf van Mozes moet het opnemen tegen de slang van Egypte.

Staf en slang, leiding en verleiding, zijn als waarheid en leugen. Het symbool van de slang heeft in de bijbel altijd een negatieve inhoud.

Dat is zeker niet het geval in de antieke wereld.

Slang ook symbool geneeskunst

Daar was de slang een beeld van geneeskracht en van onsterfelijkheid. Zo leeft ze nog voort als esculaapteken op de voorruit van de auto van de huisarts. Hoe komt dit toch?

Beeld onsterferlijkheid

Wel, de slang bezit de geheimzinnige eigenschap om op gezette tijden uit haar huid te kruipen, ze laat haar huid achter zich, en leeft gewoon verder. Zo is zij een beeld geworden van onsterfelijkheid.

Een gebeeldhouwde afbeelding van kronkelende slangen kom je vandaag nog tegen op de zogenoemde slangenzuil in het beroemde kuuroord  Asclepeion bij de ruïnes van Pergamum.

Boven de poort die toegang gaf tot dit kuuroord stonden de woorden In naam der goden : de toegang tot dit oord is streng verboden aan de dood.

In de voorhof van dit oude medische centrum tref je vandaag nog een slangenzuil aan met enkele slangenreliëfs.

Deze slangenzuil herinnert ons aan het bekende verhaal uit de mythologie.

Aesculapius Redder

Aesclepius wilde eens een dode opwekken.

 Tot zijn grote schrik kronkelde plotseling een vergiftige slang om zijn staf.

Door een handige beweging doodde Aesclepius de slang. Onmiddellijk verscheen er nu een andere slang die een kruid in zijn bek droeg.

 Daarmee gaf Aesclepius de eerste slang weer het leven terug. Sinds die tijd bediende Aesclepius zich van dit geheimzinnige kruid om zieken te genezen.

Aesclepius  was in de Oudheid de god der geneeskunde.

Hij werd als god vereerd en droeg de naam redder, zaligmaker.

 Het Griekse woord soter, verlosser, werd op hem toegepast. Voor de bezoekers van het religeus-medisch centrum van

Pergamum was de slang het symbool van heil en genezing.

Voor de christenen was dat het kruis.

De slang is het oude symbool voor leven en de dood, gif en genezing.
De Grieken kenden de mythische slang 'Python', die in het dodenrijk leefde en met het Griekse orakel Delphi verbonden was.

Ouroboros

De 'staartbijtende' slang (ouroboros), zoals veelvuldig afgebeeld op grafzerken is het symbool van de oneindigheid, de Alpha en Omega.