Onderwereld
De term onderwereld heeft twee betekenissen.
De wereld van de criminelen en de mythologische wereld van het verblijf van de gestorvenen
Dat wordt het dodenrijk genoemd, het rijk der schimmen.
Sjeool en Hades
In het Oude Testament heet de onderwereld sjeool en in het Nieuwe Testament hades.
Deze voorstelling is geen openbaringsgegeven. Het is een tijdgebonden voorstelling
Net als de gedachte dat de aarde een platte schijf is.
De voorstelling van een sjeool mogen we niet overbrengen op onze begraafplaatsen.
Onze doden zijn niet dáár, waar wij bloemen neerleggen!
Sjeool: vinden we bijvoorbeeld in Psalm 115: in ’t stille graf zingt niemand ’s Heren lof
Onderwereld in Egypte
De oude Egyptenaren geloofden dat de onderwereld dáár lag waar de zon onderging
De zon gaat in het westen onder. Daar in het westen sterft dus de zon.
De piramiden van het Oude Rijk werden altijd op de westelijke oever van de Nijl gebouwd
Net als de rotsgraven van het Nieuwe Rijk
De oude Egyptenaren dachten dat de Zonnegod in een bark langs de hemel voer.
Bij het ondergaan van de zon verlieten de zielen de grafkamers
Zij grepen een touw beet dat achter van de bark van de Zonnegod hing.
Op deze wijze zeilden ze mee naar het andere rijk. Daar waar de zon onderging, dáár begon de onderwereld.
Jakhalskoppige god Anubis
Daar hield zich de jakhalskoppige god Anubis op
Hij was de god van de mummificatie, de god die de dode mummie op weg hielp naar het dodenrijk
Het oude Egypte kende ook vele dodenboeken als reisgidsen voor de gestorvene door het schimmenrijk.
In die dodenboeken lezen we dat de gestorvene voor de god van de onderwereld moet verschijnen.
Osiris god van onderwereld
Osiris is zijn naam.Daar wordt het hart van de dode gewogen.
Op de tegenbalans lag een veer, het teken van de waarheid
Als het hart zwaarder is, wordt de dode door Horus naar Osiris geleid
Dan mag hij de velden der gelukzaligheid betreden.
In het Oude Testament is er sprake van de sjeool, het dodenrijk
In Egypte doden heilig
In Israël werden de doden onrein verklaard terwijl ze in Egypte heilig waren.
Israël moest een volk apart blijven. Israël mocht zich niet te veel met de dood bemoeien.
In de bijbel worden leven en dood nooit op zichzelf bezien
In leven en dood gaat het altijd om een levende relatie met de levende God
Geef mij maar Pasen! Dat is een openbaringswerkelijkheid..
Wij geloven dat onze doden bij de Heer zijn. Jezus Christus is opgestaan uit het dodenrijk.
Hij is de verrezen Paasvorst. De enige die onsterfelijkheid hééft en gééft.